Rozważanie na 18.06.2017
Wiara niewątpliwie jest darem Pana Boga. Ten dar dociera do nas przez innych ludzi. Dzisiejsza Ewangelia jest właśnie o tych, którzy z polecenia Jezusa Chrystusa mają przekazywać wiarę i dbać o to by ona się w człowieku rozwijała. Ukazuje Jezusa, który wysyła swoich apostołów z misją głoszenia dobrej nowiny.
Cechy pracy pasterskiej
Pierwszą z nich jest litość, nie polega ona na ckliwości, ale na działaniu, czyli czynnej miłości. Jezus Chrystus był wrażliwy na różnego rodzaju ludzkie biedy. Widzimy bowiem naszego Pana Jezusa Chrystusa jako tego, który nakarmił głodnych, który leczy chorych, który jest z tymi, którzy się źle mają.
Drugą cechą misji pasterskiej jest bycie w drodze. Pasterz jest zawsze w drodze, ciągle porusza się, ciągle jest aktywny. Chodzi tutaj o tą aktywność wewnętrzną polegająca na szukaniu głębi wiary. Poza tym idzie on do owiec, które odłączyły się od stada. Nie sztuką jest bowiem przebywać z tymi, którzy człowieka chwalą. Do posługi pasterskiej należy także kontakt z tymi, którzy wątpią lub są ludźmi niewierzącymi. Pasterz, który nie idzie drogą wewnętrzną, duchową i nie idzie do ludzi jest martwym pasterzem.
Wskazania powyższe odnoszą się w pierwszym rzędzie do duchownych, ale odnoszą się także do każdego człowieka wierzącego. Na mocy chrztu, każdy uczestniczy w działalności apostolskiej Kościoła i musi być apostołem wobec osób, które spotyka na drodze swojego życia. Wszyscy jesteśmy uczniami Chrystusa a także w pewnym sensie apostołami posłanymi do głoszenia dobrej nowiny światu.
Różne są powołania i różny sposób ich realizacji, wszystkie jednak mają prowadzić do Boga.
