Komentarz na 1.09.2019

O co proszę? O skromność i prostotę w relacjach z bliźnimi.

Przedstawię sobie Jezusa jako gościa spożywającego posiłek w domu przywódcy faryzeuszów. Zwrócę uwagę na zachowanie gości, którzy zajmują pierwsze miejsca. Jezus gani taką postawę.

Przypomnę sobie różne sytuacje z mojego życia, gdy przebywałem w grupie ludzi, na spotkaniach; sytuacje z mojej rodziny czy wspólnoty. Co mogę powiedzieć o moim zachowaniu? Czy nie staram się dominować, zwracać na siebie uwagi, narzucać innym swojego zdania? Czy nie wykorzystuję dla własnych celów zajmowanego stanowiska, pełnionej funkcji?

Jezus zwraca uwagę, że w grupie może zawsze znajdować się ktoś znakomitszy ode mnie. Czy dopuszczam do siebie taką myśl, ilekroć rozmawiam z innymi, słucham i przedstawiam im swoje racje? Czy potrafi ę ustępować miejsca innym, stawiać ich wyżej od siebie? Jak przeżywam sytuacje, w których czuję się spychany na ostatnie miejsce?

Jezus przypomina, żeby w spotkaniach z innymi uczyć się bezinteresowności i hojności. Pomyślę o moich spotkaniach i relacjach z bliźnimi. Z kim najczęściej i najchętniej rozmawiam? Czy nie otaczam się jedynie osobami, które są dla mnie miłe, sympatyczne i wdzięczne? Czy nie pomagam innym dla własnej przyjemności, osobistej satysfakcji? Czy nie posługuję się drugim człowiekiem dla zaspokojenia własnych potrzeb?

Czy są osoby, których świadomie nie dopuszczam do siebie i do grona swoich przyjaciół? Pomyślę o tych, których nie lubię, których wręcz nie akceptuję. Wymienię ich imiona i powierzę ich Jezusowi. Będę prosił: „Naucz mnie ich kochać!”.

Krzysztof Wons SDS