Rozważanie na 2.07.2017
Za każdym razem, gdy uczestniczymy we Mszy św., spotykamy się z Tym, który stracił swoje życie, a mimo to żyje. Po przeistoczeniu mówimy: Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie…
Powinniśmy częściej przypominać sobie te słowa i otwierać się na spotkanie z ukrzyżowanym i zmartwychwstałym Panem – szczególnie wtedy, gdy zdaje się nam, że tracimy swoje życie pod ciężarem krzyża samotności, wad własnych i naszych bliźnich, nędzy i chorób, kiedy wydaje się nam, że Bóg nas opuścił. Wówczas zrozumiemy, że słowa Jezusa są w istocie dobrą nowiną.
Jezus przemieni w życie nasze cierpienie i naszą śmierć. On niesie nasz krzyż razem z nami i nie zostawi nas samych ani w cierpieniu, ani w śmierci.
